Έχει καταντήσει κουραστικό το «κορδελάκι» με τους Financial Times και τα συνεχόμενα άρθρα για την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Για τους συντάκτες της εφημερίδας δεν αρκούν ούτε οι διαψεύσεις του Αλμούνια, ούτε οι διαψεύσεις του Γιούνγκερ, ότι δεν νοείται χρεοκοπία σε χώρα μέλη της Ευρωζώνης. Εάν είσαι εκτός του ευρώ, προφανώς δεν μπορείς να αντιληφθείς τί σημαίνει κάτι τέτοιο, ακόμα και αν είσαι οικονομικός συντάκτης, αρκεί να είσαι Άγγλος. Το θέμα βέβαια εκτός από κουραστικό και γελοίο, έχει καταντήσει και επικίνδυνο, διότι την προφανέστατα εξόφθαλμη βλακεία (;) ενός αρθρογράφου, πληρώνει οι πολίτες και όχι η εκάστοτε Κυβέρνηση. Εκείνο όμως που δεν λένε όλοι αυτοί οι μεγαλοσχήμονες αναλυτές – δημοσιογράφοι, είναι τί γίνεται στο ίδιο τους το «σπίτι». Τί γίνεται καταρχήν με τις απολύσεις στην εφημερίδα που δουλεύουν και πόσοι άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους, καθώς άλλο είναι προφανώς να συμβουλεύεις ως κατ’επίφαση παντογνώστης και άλλο να φροντίζεις για τα του «οίκου» σου. Κατά δεύτερον, τί γίνεται στην ίδια τους την χώρα, στην Αγγλία. Ποιά είναι εκεί η πραγματική οικονομική κατάσταση; Πόσα χρωστά η χώρα και τί χρονικά περιθώρια ανάκαμψης υπάρχουν; Επειδή δε, το όλο θέμα δεν είναι απλό, ούτε και πρέπει να προσεγγίζεται με ελαφρότητα, δεν αρκεί η απλή απάντηση από το υπουργείο Οικονομικών. Χρειάζεται κάτι πολύ πιο δραστικό και πολύ πιο ηχηρό…
